"On n'est pas dans le futurisme, mais dans un drame bourgeois ou un thriller atmosphérique"
Vichy, czerwiec 1944 roku. Francuz i zyd Alex Mayer jest aresztowany przez Gestapo, a nastepnie, 31 lipca 1944 roku, deportowany w ostatnim wielkim transporcie do Auschwitz. Od chwili wyzwolenia obozu calkowicie poswieca sie pisaniu. W pierwszej kolejnosci dla siebie, zeby zrozumiec, zeby nie zapomniec, ale takze dla tych, których juz nie ma i którzy nie moga pozostawic swojego swiadectwa.
Wobec braku papieru zaczyna spisywac dziennik na formularzach administracji obozu. Podejmuje wysilek fizyczny i psychiczny, by opisac odwage i okrucienstwo, szalenstwo, drobne czyny, które niosa ocalenie albo potepienie.
Odnotowuje wydarzenia, odtwarza przebieg podrózy do piekla, od aresztowania po sam koniec (choc wzgledny) koszmaru.
Jego swiadectwo, opublikowane po francusku w 2004 roku i przelozone na hebrajski w 2009 roku, teraz trafia do polskich odbiorców.
Il n'y a pas encore de discussion sur ce livre
Soyez le premier à en lancer une !
"On n'est pas dans le futurisme, mais dans un drame bourgeois ou un thriller atmosphérique"
L'auteur se glisse en reporter discret au sein de sa propre famille pour en dresser un portrait d'une humanité forte et fragile
Au Rwanda, l'itinéraire d'une femme entre rêve d'idéal et souvenirs destructeurs
Participez et tentez votre chance pour gagner des livres !